Finissage

Anouk Friedli onderzoekt de betekenis van waanzin. Wat zegt onze wereld over waanzin en wat zegt de waanzin over onze wereld?

Adam Curtis beschrijft onze hedendaagse gewaarwording van de wereld als volgt: “There's a sense of everything being slightly unreal; that you fight a war that seems to cost you nothing and has no consequences at home; that money seems to grow on trees; that phones make you feel liberated but maybe they're manipulating you but you're not quite sure. It's all slightly odd and slightly corrupt.”

Het is precies dit gevoel van onwerkelijkheid dat de waanzinnige ervaart. Alleen zet deze nog een stap verder en probeert het onmogelijke te doen: de sleutel te vinden die alles duidt. Scènes uit een toekomstig gedeeld verleden is een ode aan deze poging.

“Een jonge vrouw heeft zich teruggetrokken in haar oude kinderkamer. Daarbinnen, tussen de vier vertrouwde muren, denkt ze na over daarbuiten. Daar is van alles aan het gebeuren. Uren aan een stuk is ze door de stad gelopen omdat ze niet kon slapen. Tijdens dat lopen is ze dingen beginnen zien. Details die haar eerst niet opvielen blijken plots betekenisvol. De kleur van de lucht, het geroezemoes in café's, het opgewonden koeren van de duiven, alles wijst op de komst van een grote verandering.”