Logboek van een Zuidpoolcreatie: War of the Beasts and the Animals

06/12-23/12

Twee regisseurs, vijf actrices, een live composer/sample artist, een kostuumontwerpster en ikzelf zoeken samen onze weg doorheen drie epische gedichten van Maria Stepanova: ‘Spolia’ (2014), ‘War of the Beasts and the Animals’ (2015) en ‘The Body Returns’ (2018). Op basis van de Engelse vertaling van Sasha Dugdale, een Nederlandse vertaling én de originele Russische tekst, die een van de artiesten bij de hand heeft, proberen we de gedichten te begrijpen. Ze laten zich slechts langzaam ontrafelen. Niet alleen is Stepanova een taalkunstenaar, ook inhoudelijk zijn de teksten complex, met vele referenties aan zowel de Russische kunst en literatuur als — ten dele door de Engelse vertaling — de Westerse. In de groep wisselen we verschillende lezingen van fragmenten uit. Op andere dagen laten we de zoektocht naar begrip wat meer los en luisteren we eerder naar de klank van de tekst.
Om een indruk te krijgen van haar persoonlijkheid en haar stemgeluid bekijken we interviews met Stepanova. Sommige leden van de makersploeg verdiepen zich in andere van haar werken.
Ter inspiratie voor de vorm van de voorstelling luisteren we naar nummers van de New Yorkse hiphopband de Wu-Tang Clan en bekijken we werk van de Britse spoken word artist Kae Tempest. We sporen verwijzingen naar Russische volksmuziek op in de gedichten en leren beatboxen van muzikant Kris.

27/12-09/01

Twee weken pauze. Drie weken lang al hebben we ons gebogen over de tekst. Langzaam voelen we een connectie ontstaan. Toch blijft er ook een mysterieuze onbevattelijkheid.
Twee weken rust, om alles te laten bezinken en ruimte te maken voor puzzelstukjes die plots op hun plaats kunnen vallen.

07/01

Tweede week van de kerstvakantie.
Een mailtje van Zuidpool.
Iemand in de groep heeft positief getest op het coronavirus. We zullen met één persoon minder de repetities herstarten.

09/01

Twee dagen voor het hervatten van de repetities.
Een WhatsAppbericht van een van de artiesten.
“Ook ik zal er pas vrijdag weer zijn. Heb het ook …”

10/01

De technische ploeg plaatst de opstelling.

11/01

Het virus verplicht ons de repetitieplanning te herzien. De actrices zullen zich deze week concentreren op een individuele lezing van de teksten met focus op de — visuele of auditieve — sfeer die ze oproepen, los van een diepe analyse. Daarnaast zal ieder van hen de drie gedichten volledig inspreken bij Kris. Mijn taak? Samen met Koen, een van de regisseurs, deze opnames bijwonen. Als eerste is Evgenia aan de beurt.

12/01

Vandaag spreken Scarlet en Sofie de gedichten in. Het valt me op hoe verschillend elk van de vijf actrices de teksten verklankt.

17/01

Met een weer complete makersploeg starten we nu écht de tweede fase van het creatieproces: samen experimenteren we op de vloer. Wat werkt en wat niet? Waarop kunnen we verderbouwen? De artiesten krijgen veel vrijheid en opnieuw worden er gedachten uitgewisseld. Er werd ook al een stukje gerapt!

19/01

In het laboratorium dat onze repetitieruimte in dit stadium is, werken we verder aan tekst en klank. Sommige stukken tekst worden herwerkt, wat aanleiding geeft tot een nieuwe lezing ervan. We proberen allerhande zeggingen uit, van een kinderstemmetje tot een computerstem tot het enkel uitspreken van medeklinkers, en experimenteren met verschillende beats en muziek.

20/01

“I smiled
he said, marusya,
marusya, hold on tight and down
we went”
(MARIA STEPANOVA, ‘War of the Beasts and the Animals’)

Nog een uitdaging op deze rollercoaster: een derde maker moet in quarantaine. Via een online videoverbinding met de theaterzaal in Zuidpool repeteert deze artiest van thuis uit verder mee.