RECUP#4: DE EERSTE LEZING
Dag 4 van RECUP:
Moet er nog tekst zijn? Een resem schrijvers en theatermakers experimenteren met nieuwe teksten en nieuwe vormen. U stelt ter plekke uw parcours samen, blijft aan de bar plakken, doolt door de gangen, nestelt zich in een installatie, of probeert alles mee te pikken.
Kan je een voorstelling opbouwen als een concert? En wat doet dat met publiek en spelers? Theaterauteur Freek Mariën en regisseur Carl von Winckelmann bewezen met o.a. Het puin van Eden en The Wetsuitman hoe creatief ze omspringen met nieuwe theaterteksten. Met Mixtape verdiepen ze zich in de kunst van de korte, op zich staande scène. Een dynamisch experiment van schrijvers en acteurs met scènes als songs. Gebracht door Brenda Corijn, Egon Schoelynck en Runa Robbroeckx.
Tineke De Meyer (schrijfresidentie 2018) en geluidskunstenaar Duncan Speakman verkennen de kleurrijke regionen tussen audio-installatie en performance. Hun nieuwe audiogedicht Het is echt nooit goed speelt zich af in de tussenruimte tussen schrijven en spreken. Wanneer we aan iets of iemand een stem geven, wie is dan aan het woord?
Laura Vroom is gefascineerd door kwetsbaarheid en onafheid. In herderstasje tovert ze met t t t t taal, melodie en ritme, en met zogenaamde spraakgebreken als stotteren, mompelen en lispelen. Als woorden louter klanken worden, wat blijft nog van hun inhoud over?
Onze draagbare schermen bieden hopen mogelijkheden, maar eisen ook voortdurend dingen terug. We maken keuzes en verwerken verschillende schermen tegelijkertijd. Vraag en antwoord raken verweven en brengen elkaar onuitputbaar voort. Lineaire logica lijkt tot het verleden te behoren. Wat betekent dit voor de verhalen die we vertellen en consumeren? Verdragen die ook niet meer complexiteit dan we vermoeden? Of zijn ze juist een vertragende houvast in de acceleratiestroom? Ervaar het in de one-on-one-performance blue light van Simon Baetens.
Een theatertekst waarvan woorden en regie-aanwijzingen vervangen worden door tekeningen. Daaraan werken Sofie De Cleene en Anna Carlier, die u kent van haar werk met Compagnie De Kolifokkers (RECUP#3 in Zuidpool). Deze avond legt het proces bloot, waarbij Sofie live tekent terwijl ze voor het eerst de tekst hoort, gebracht door Loes Swaenepoel. Hertenleer luidt de intrigerende titel.
Oorlog is een nieuwe tekst van scenarist en schrijver Paul Govaerts. De schijnbaar mechanische verhaallijn van de opbouw van een oorlog past hij toe op een modaal huisgezin met Oudgriekse allures. Of hoe de grote politiek van de wereldsamenleving doorwerkt in de minimaatschappij van het gezin. Zes acteurs brengen een stevig fragment: Flor Decleir, Daphné Verhelst, Danielle De Nul, Danny Bouman, Vincent Van Sande en Taeke Nicolaï.
De aangegrepenen is werk-in-wording van theatermaker Mira Bryssinck in duet met violiste Laura De Bruyn. De schets van een absurdistisch universum waarin hoop en weemoed, herkenning en bevreemding samenkomen. De tekst is een vervolg op of een aftakking van Glory Box, de lichtvoetige solo over eenzaamheid en waan die recent in première ging tijdens Love at first Sight #4.
Online gesprekken zijn vaak een spel van aantrekken en afstoten, van interesse en verveling, van reikhalzen en uitstellen. Wanneer ontmoet je echt de ander? In hoeverre ben je bereid om het beeld dat je van iemand hebt gevormd te vermengen met hetgeen de andere de wereld in stuurt? Martijn Gielen & Tim Taveirne werkten eerder al apart in Zuidpool (Vogels, Stil(l), ...). Op RECUP delen ze tekst en materiaal van hun samenwerking are u close (première Zuidpool 2020).
Juicy Dune IJsselmuiden en Sascha Bornkamp, samen Wang, maken theater over hoe taal werkt. Hoe construeren woorden de wereld om ons heen? Wat schuilt er achter ons woordgebruik? Hun eerste stuk + (Zuidpool 2019) was een studie naar taal als bindmiddel tussen twee individuen. Het vervolg X (première Zuidpool 2020) focust op de rol van taal bij de vorming van groepen. Vanaf wanneer ben je een groep? Wat betekent ‘wij’? En wie is de ander? Wie zijn ‘zij’ dan?